ตะวัน ศรีปาน มีชื่อเล่นว่า ญา หรือนามแฝงว่า แบน ปัจจุบันได้เปลี่ยนชื่อเป็น ธชตวัน ศรีปาน เป็นอดีตนักฟุตบอลทีมชาติไทย ตำแหน่งกองกลาง โดยปัจจุบันได้ผันตัวเองมาเป็นผู้อำนวยการฝ่ายเทคนิคของ สโมสรแบงค็อก ยูไนเต็ด ในไทยลีก

ตะวัน ศรีปาน ได้มีภูมิลำเนาอยู่ที่ อ่าวอุดม จังหวัดชลบุรี คุณพ่อชื่อว่าสมกิจ ศรีปาน คุณแม่ชื่อว่าสมศรี ศรีปาน คุณพ่อทำงานเป็นพนักงานของบริษัทปูนซีเมนต์ไทย จึงมีความจำเป็นต้องย้ายสถานที่ทำงานบ่อย ๆ และสถานที่ทำงานที่สุดท้ายก็คือที่ ตำบลทับกลาง อำเภอแก่งคอย จังหวัดสระบุรี

ตะวัน ศรีปาน มีพี่น้องทั้งหมด 4 คน เนื่องด้วยคุณพ่อเป็นพนักงานบริษัทฯ จึงต้องย้ายไปคุมงานตามสถานที่ต่าง ๆ และได้พักอาศัยในบ้านพักคนงานที่เป็นลักษณะทาวเฮาส์ 2 ชั้น ในชีวิตวัยเยาว์ของตะวัน ศรีปาน ค่อนข้างที่จะอบอุ่น ครอบครัวรักใคร่กันดี ถึงแม้ว่าจะไม่ร่ำรวย แต่ก็ไม่ได้อดอยากอะไรมากนัก ทางครอบครัวจะประหยัดเสียมากกว่า เรื่องของเล่นในวัยเด็ก ถึงแม้ว่าอยากได้อะไรก้มักจะไม่ค่อยได้ แต่พวกเขาก็ไม่ได้เรียกร้องอะไรจากครอบครัว เมื่อ ตะวัน ศรีปาน โตขึ้นหน่อย ความสนใจของเขาจะเป็นเรื่องของฟุตบอลเสียส่วนใหญ่ ตะวัน ศรีปาน ได้เข้าเรียนในระดับชั้นอนุบาล ถึงจบระดับชั้นประถมศึกษาชั้นปีที่ 6 ที่ โรงเรียนแสงวิทยา และเขาก็ได้ชื่นชอบกีฬาฟุตบอลมาตั้งแต่นั้นมา ซึ่งความชื่นชอบนี้อิทธิพลคาดว่ามาจากคุณพ่อ เนื่องจากคุณพ่อก็เป็นนักกีฬาฟุตบอลด้วยเช่นกัน คุณพ่อจะพาเขาไปที่สนามฟุตบอลบ่อยครั้ง เมื่อเขาได้นั่งดูติดขอบสนามก้รู้สึกหลงรักกีฬาประเภทนี้เสียแล้ว และอยากเล่นฟุตบอลอย่างคุณพ่อและเพื่อน ๆ ของคุณพ่อบ้าง

แต่สิ่งที่จุดประกายเรื่องการเล่นกีฬาฟุตบอลให้กับ ตะวัน ศรีปาน คือในยุคนั้นได้มีการ์ตูนเกี่ยวกับกีฬาฟุตบอล ทำให้เขารู้สึกว่าอยากเก่งเหมือนกับตัวการ์ตูนบ้าง แต่ในชีวิตจริงได้ต่างจากความฝัน เนื่องจากโรงเรียนที่เขาได้เรียนนั้น เป็นโรงเรียนเอกชน มีการแข่งขันฟุตบอลทางโรงเรียนก็ส่งเข้าแข่งขันบ้าง ซึ่ง ตะวัน ศรีปาน ก็ไม่เคยพลาดที่จะลงสมัครเพื่อเข้าร่วมเป็นตัวแทนของโรงเรียนด้วย แต่ในการแข่งขันทางโรงเรียนก็เน้นส่งเพื่อความสนุกสนาน ทำให้การแข่งขันทีมของเขาต้องแพ้ไม่เป็นท่า แต่ถึงจะแพ้แต่ ตะวัน ศรีปาน ได้คิดว่าแค่ได้ลงสนามแข่งขันแค่นี้ก็มีความสุขแล้ว

ตะวัน ศรีปาน เป็นเด็กคนแรก ๆ ในบรรดาลูกคนงานทั้งหมดที่คุณพ่อซื้อรองเท้าสตั๊ดให้ ถือว่าคุณพ่อได้สนับสนุนเรื่องการเล่นฟุตบอลพอสมควร ในสมัยนั้นการที่เขาได้ใส่รองเท้าสตั๊ดลงไปเตะฟุตบอล ทำให้เขารู้สึกว่าตัวเองเท่มาก ๆ เพราะคนอื่นเขาไม่มีกัน จุดนี้จึงเป็นสาเหตุที่ทำให้ ตะวัน ศรีปาน คลั่งกีฬาฟุตบอลอย่างมาก

เมื่อจบชั้นประถมศึกษาชั้นปีที่ 6 เขาก็เข้าไปเรียนยังโรงเรียนประจำอำเภอ คือ โรงเรียนแก่งคอย ในระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น ซึ่งเขาได้พยายามที่จะสอดแทรกเพื่อเป็นนักเตะของโรงเรียน แต่รูปร่างเขานั้นเล็กเกินไป ทางโรงเรียนจึงไม่สนใจ กระนั้นเขาจึงได้มีโอกาสที่ได้เล่นในทีมชุดเล็กกับเขา ครั้งหนึ่งทาง กกท. ได้จัดฟุตบอลวันเด็กแห่งชาติ ทางโรงเรียนก็ได้ส่งทีมของเขาไปแข่ง และพวกเขาก็ได้คว้าแชมป์กลับมา ทำให้เขามีความสุขมาก

เมื่อขึ้นชั้นมัธยมศึกษาชั้นปีที่ 3 ฝันในการติดทีมโรงเรียนของ ตะวัน ศรีปาน ก็เป็นจริงจนได้ เขาได้ไปแข่งขันฟุตบอลภายในจังหวัด จนทำให้เขาได้เริ่มมีความคิดที่อยากจะเล่นฟุตบอลทีมจังหวัดบ้าง

เมื่อ ตะวัน ศรีปาน เรียน จบชั้นมัธยมศึกษาชั้นปีที่ 3 ก็ได้เข้าศึกษาต่อที่เทคนิค สระบุรี และเขาได้เข้ามาเล่นฟุตบอลสีของสถาบัน อาจารย์เห็นแวว จึงได้เรียกเข้าติดทีมเยาวชนของจังหวัดไปแข่งกีฬาแห่งชาติจนได้ ในตอนนั้น ตะวัน ศรีปาน มีรูปร่างค่อนข้างตัวเล็กแต่มีความคล่อง เลี้ยงบอลเก่ง และเล่นในตำแหน่งกองหน้ามาตลอด จึงคาดว่าอาจเป็นลักษณะเด่นตรงนี้ที่อาจจะเป็นโอกาสที่ได้โชว์ศักยภาพ

ตะวัน ศรีปาน ได้มีรุ่นพี่คนหนึ่งเรียนที่สถาบัน เทคโนฯพระจอมเกล้า และเล่นกีฬาฟุตบอลในระดับ ถ้วย ข. รุ่นพี่คนนี้จะคอยแนะนำเขาตลอด จนวันหนึ่งก็ได้มาชวนให้ไปสมัครสอบเพื่อเข้าเรียนที่เทคนิค นนทบุรี เพราะทางสถาบันนี้ให้การสนับสนุนเรื่องกีฬาฟุตบอลและในตอนนั้นก็มีชื่อเสียงอย่างมาก ตะวัน ศรีปาน จึงได้ตัดสินใจที่จะไปทันทีและครั้งนี้ก็น่าจะเป็นจุดเปลี่ยนที่สำคัญในชีวิตของเขาเลยก็ว่าได้

ตะวัน ศรีปาน ได้เริ่มเล่นฟุตบอลอาชีพให้กับสโมสรราชวิถี และมีชื่อเสียงโด่งดังในช่วงที่เขาได้เล่นให้กับสโมสรธนาคารกรุงเทพพาณิชยการ จนทำให้เขาสามารถก้าวขึ้นไปติดอยู่ทีมชาติได้ การติดทีมชาติไทยครั้งแรก เมื่อปี 2536 ไปแข่งขันในรายการปรีเวิลด์คัพ 1994 และเขาได้ลงสนามเล่นนัดแรกในนามทีมชาติไทย ในนัดที่เจอกับ ทีมชาติบังคลาเทศ ตะวัน ศรีปาน ได้เติบโตมาในชุดดรีมทีม ซึ่งนำทีมโดย ธวัชชัย สัจจกุล และ วิรัช ชาญพานิชย์ และได้มีผลงานสำคัญ ๆ คือ

• การนำทีมชาติชุด บี สามารถคว้าแชมป์ คิงส์คัพ ประจำปี 2537
• แชมป์รายการอินดิเพนเดนท์ แชมป์เปี้ยนชิพ ปี 2537
• ได้ 4 เหรียญทอง จากการแข่งขันฟุตบอลซีเกมส์ ครั้งที่ 17 ที่ประเทศสิงคโปร์ , ซีเกมส์ ครั้งที่ 18 ที่จังหวัดเชียงใหม่ , ซีเกมส์ ครั้งที่ 19 ที่ประเทศอินโดนีเซีย , ซีเกมส์ ครั้งที่ 20 ที่ประเทศบรูไน

• แชมป์ ไทเกอร์คัพ 3 สมัย
• อันดับที่ 4 การแข่งขันฟุตบอลใน เอเชี่ยนเกมส์ ครั้งที่ 13 ที่กรุงเทพมหานคร

หลังจากที่สโมสรธนาคารกรุงเทพพาณิชยการได้ถูกยุบทีม ตะวัน ศรีปาน จึงได้ย้ายไปเล่นฟุตบอลอาชีพที่ประเทศสิงคโปร์ กับ สโมสรเซมบาวัง เรนเจอร์สใน เอสลีก เป็นระยะเวลานานถึง 6 ปี แต่เนื่องด้วยทีมยังมีศักยภาพไม่เพียงพอ จึงไม่สามารถคว้าแชมป์ลีกมาได้ นักเตะตัวเก่งก็เริ่มทยอยย้ายออก ส่วน ตะวัน ศรีปาน ก็ได้ย้ายไปเล่นใน ประเทศเวียดนาม กับ สโมสรฮหว่างอัญซาลาย ทีมใน วีลีก เป็นระยะเวลาถึง 3 ฤดูกาล และได้ช่วยให้ทีมสามารถคว้าแชมป์ลีกมาครอบครองได้สำเร็จ และ ตะวัน ศรีปาน ก็ได้รับการยกย่องให้เป็น สุดยอดนักเตะกองกลางของ อาเซียน อีกด้วย สมัยก่อนที่จะโบกมือลากลับมาค้าแข้ง กับ บีอีซี เทโร ศาสน

และตลอดเวลาที่ ตะวัน ศรีปาน ได้ค้าแข้งอยู่ที่ประเทศสิงคโปร์ ตะวัน ศรีปาน ก็มักจะกลับมาเพื่อช่วยทีมชาติไทยในการทำศึกในรายการแข่งขันที่สำคัญ ๆ อยู่เสมอ เพราะว่าทีมชาติไทย ถือเป็นเกียรติภูมิที่ไม่ว่าอย่างไร ทีมชาติไทย ก็ต้องมาก่อนเสมอ แม้ในวัยที่เขาอายุ 36 ปี เมื่อทีมชาติเรียกชื่อ เขาก็พร้อมที่จะไปรายงานตัวเสมอ

ตะวัน ศรีปาน ในวันนี้กับเมื่อหลายสิบปีที่แล้ว แสงแห่งตะวัน ไม่เคยที่จะมอดไหม้ดับลงไปเลย เป็นอย่างไร ก็ยังเหมือนเดิมอย่างนั้นไม่เคยเปลี่ยน